سرآغاز

                                           سرآغاز                                                                  

 سرآغاز دفتر به نام خدای - جهان دار جاوید هستی فزای

سپاس فراوان به دادار پاک -همان آفریننده ی آب و خاک

گذارنده ی لاجوردین سپهر  -درخشان براو اختروماه ومهر

خداوند پندارو گفتار نیک   - نگهبان با فر کردار نیک

ازو سفره ی جمله هریک بجای  -وزو روزی مور وماهی روای

به اندازه گر بیش وگرکم بود -ازو آنچه  مارا فراهم بود

زاوج فلک تا به دریا میان  -همه یک دل اوراستایش کران

چه باشد به ازنام رب جلیل -خداوند عیسی و نوح و خلیل

که گردد سرآغاز آثارمن -صفابخش آثارواشعار من

چونبود مرا توشه ای از کمال - که شعرم بماند بری اززوال

دهم جلوه با نام تو ای اله - که هرگز نگردد به دوران تباه

به نام تو آغاز دفتر کنم  - وزآن برگ کاغذ به از زر کنم

خدایا تویی نوردنیای ما  - تویی روشنی بخش جان های ما

درخشنده خورشید تابان زتوست  - شکوهنده گردون گردان ز توست

نباشد مرا دردل ای مهربان - به جز عشق ات ازمهر دیگر نشان

نپیچم سرازامرو فرمان تو - نسوزم جزاز عشق سوزان تو

کجاسرگزارم پی بندگی - کز آن پس نیفتم به شرمندگی

نه هر درسزاوار سر سودن است - نه هر ره سزاوار پیمودن است

که جزدرگه ات جمله گمراهی است - گدایی به درگاه تو شاهی است

مرا آن که مولا و سرور بود - علی آن که شایسته رهبر بود

چه شیوا به درگاهت ای بی زوال- الف قامتش را چو می کرد دال

زاعماق جانش به صد شوق و شور- همی گفت کای بی نیاز غفور

نه از ترس دوزخ ستایم ترا - که دارم روان از پلیدی جدا

نه چشم طمع بر بهشتم بود - که دانم خود آن سرنوشتم بود                              

ازآن رو تو معبود جان منی -که شایسته ی این پرستیدنی